Seyran bahçesinde bir yanal elma On sekiz bin ilmin nuru dediler Muhammet Mustafa Hayderi Kerrar Hünkar Hacı Bektaş Veli dediler
Fahr-i Alem elifi tac uruna İki cihan boyanmıştır nuruna Her kim aşna Muhammed in sırrına Arşta Mehriban a Ali dediler
Hocası aldı mektebe götürdü "Elif be" demeden mana yetürdü Akıttı pınarı susam bitürdü Hacısı hocası beli dediler
Horasan erleri Rum a geldiler Herkes aklı ile yerin buldular Üzerinden er geçtiğin bildiler Kadıncık Ana ya dolu dediler
Şah ım der ki Bektaşiyim Bektaşi Evvel kimdi nasip veren ol kişi Sıktı un eyledi örs gibi taşı İsmi Bektaş idi Veli dediler
Bir araya geldi halife pirler Bektaş adlı er görmedik dediler Bir yeşil el kısmet verir dediler Görünce tanırız eli dediler
Kimi inandı da beli pes dedi Kimi inanmadı nişan istedi Şah ım ol mübarek elin gösterdi Besbelli bu bizden ulu dediler
Ersen çeç üstünde otur dediler Ulu isen kısmet yetür dediler Sözlen olmaz senet getür dediler Çok olur senetsiz veli dediler
Velilik fermanı o demde geldi Şah ım mertebeyi aradı buldu Evvel Ali idi ahir Vel oldu Taptuk ey sultanım beli dediler
O demde erlerin nasibin verdi Yol erkan çok vakit batında kaldı Urum erlerine hediye geldi Budur Hakk ın doğru yolu dediler
Veli m eyder cümle erlerden ulu Cümle erler ona demiştir belli Şüphesiz Allah bir Muhammet Ali İnanmayan İblis kulu dediler |